Een bananenblad ontvouwt zich elke week tijdens warm weer, groeit tot 9 voet lang.
Meestal aangeduid als een boom, is de bananenplant eigenlijk een groot kruid met een grote pseudostem die opgroeit uit een vlezige wortelstok. Uit de wortels rijzen sukkels op rond de hoofdplant en vormen een klomp, ook wel een ontlasting of mat genoemd. De oudste sukkel in een bos vervangt de hoofdplant nadat deze vruchten en sterft, waardoor de plant een vaste plant is. Een ding dat de bananenplant deelt met echte bomen is de wortellengte en dichtheid, volgens DW Turner van de Universiteit van West-Australië. Inzicht in het wortelsysteem van een bananenboom helpt bij het kweken van gezonde planten met een hoge productie.
Functie
Het wortelsysteem van de bananenboom transporteert water en voedingsstoffen van de grond naar de scheuten van de plant. DW Turner wijst erop dat het verlies aan opbrengst in bananenplantages een feest is vanwege de beperkingen op wortelstelsels die zijn ingevoerd door "genetische, ecologische, edafische en biologische factoren".
Nieuwe wortels
Telers gebruiken knollen en uitlopers om nieuwe bananenplanten te vermeerderen. Ze geven er de voorkeur aan om 2 tot 4 pond te gebruiken. secties van knollen, maar kleinere secties worden gebruikt wanneer knollen schaars zijn. Elke knol heeft knoppen die zich ontwikkelen tot wortels en scheuten. Uitlopers met goed ontwikkelde wortels kunnen ook worden verwijderd uit volwassen bananenplanten en worden gebruikt om extra planten te vermeerderen.
Root competitie
Bananenbomen hebben zware wortelsystemen om hun hoogte te ondersteunen, soms meer dan 25 voet, en om te voorkomen dat ze worden omgewaaid in zware wind. Bomen moeten ver genoeg uit elkaar worden geplaatst met voldoende voeding, omdat de wortels van de planten met elkaar concurreren om voedingsstoffen, volgens Purdue University. Een volledig volwassen bananenplant heeft wortels tot 18 voet, slechts 8 centimeter onder de grond wanneer geplant in klei leem. Door bananenbomen te ver uit elkaar te planten, kan de grond sneller uitdrogen en neemt de besmetting met onkruid toe, wat de beschikbare voedingsstoffen voor het bananenwortelsysteem vermindert.
Voedingseisen
Bananenplanten zijn zware voeders en hebben aanvullende voedingsstoffen nodig om sterke wortelsystemen en optimale oogsten te produceren. Wanneer geplant door de acre, bananenbomen vereisen 50 kg stikstof, 15 kg fosfor, 175 kg kalium, 10 kg calcium en 25 kg magnesium. De online-informatiedienst voor niet-chemisch ongediertebestrijding in de tropen beveelt aan dat thuiskwekers de grond rondom elke bananengroep om de drie maanden aanvullen met mest, compost en 0, 25 kg ureum en kaliumchloride. Zorg ervoor dat u het wortelsysteem, dat zich dicht bij het oppervlak bevindt, niet stoort. Bananenbomen vereisen ook een keer per week irrigatie wanneer ze jong zijn en om de paar weken wanneer ze volwassen zijn. Purdue University beveelt een watertafel aan tussen 14 en 19 inch onder het maaiveld voor maximale wortelontwikkeling.
Schadelijk ongedierte
Bananenboomwortels zijn gevoelig voor maximaal 22 soorten nematoden die knollen veroorzaken te rotten, volgens Purdue University. Toepassingen van nematiciden beschermen het gewas. Nieuw geplante knollen en wortels op basis van uitlopers moeten vóór het planten grondig worden gedesinfecteerd. De bananenwortelboorder, ook bekend als de bananenkever, boort door het wortelsysteem van de bananenboom, waardoor de wortels worden vernietigd en de plantengroei en -productie wordt verminderd. Als hij niet wordt aangevinkt, kan de boorder uiteindelijk een volgroeide boom omverwerpen. Carbofuran, een chemisch bestrijdingsmiddel, wordt op het moment van planten gebruikt om wortels te beschermen. Elk deel van het wortelstelsel dat blootgesteld en onbedekt achterblijft, zal volwassen bananenwortelboren aantrekken om eieren te leggen.
