Kruiden en specerijen worden veel gebruikt in Puerto Rico
De smaken van Spanje, Afrika en de inheemse Caribische Indiase culturen - de Taino en Arawaks - vormen samen de keuken van Puerto Rico. Kookstijlen van deze verschillende invloeden hebben geresulteerd in unieke "cocina criolla" op basis van een dikke saus genaamd "sofrito", een gebakken combinatie van groenten, kruiden, kruiden en tomatensaus.
Caribische invloeden
Puerto Rico is een eiland in het noordoosten van het Caribisch gebied, ten westen van de Maagdeneilanden en ten oosten van de Dominicaanse Republiek. De eerste inwoners van Puerto Rico waren de Taino-indianen, een groep mensen die verwant waren aan de Maya's en de Arawak. De inheemse bevolking van Puerto Rico en andere Caribische eilanden leefde van een dieet met tropische wortels en knollen, evenals inheemse kruiden. Deze omvatten cachuchapepers, die milder zijn dan habanero-paprika's en die aji dulce worden genoemd. Andere kruiden die door de inheemse volkeren worden gebruikt en die de hedendaagse Puerto Ricaanse keuken beïnvloeden, zijn: achiote (annatto), oregano brujo, caballero-peper (de heetste peper van het eiland), culantro (vergelijkbaar met koriander) en lerenes (pijlwortel).
Spaanse invloeden
Christopher Columbus landde in 1493 in Puerto Rico en introduceerde Europese invloeden in de inheemse keuken. De Spanjaarden koloniseerden het eiland in de jaren 1500 en brachten olijfolie, olijven, peterselie, uien, knoflook, koriander, oregano, basilicum en vele soorten citrusvruchten. De Europese traditie van het koken van stoofpot en rijst werd gecombineerd met de inheemse kruiden en een liberale toevoeging van paprika en wortelgroenten.
Afrikaanse invloeden
De Caribische eilanden waren belangrijke haltes voor slavenhandelaren op de route van Afrika naar Noord-Amerika. Deze schepen brachten kokosnoten, koffie en sesamzaadjes mee. De Puerto Ricaanse keuken is opnieuw geëvolueerd en heeft deze nieuwe kruiden en smaakstoffen in de aromatische gerechten van het eiland verwerkt. De Afrikaanse methode van frituren heeft ook invloed gehad op de voedselbereiding, een proces dat de inheemse smaken versterkte en variatie gaf in maaltijden bestaande uit stoofschotels en rijstgerechten.
Puerto Ricaanse smaak
De hedendaagse Puerto Ricaanse keuken is een product van zijn diverse historische invloeden. Een van de kruiden die bijzonder uniek is voor het eiland is oregano brujo, die zowel droog als vers wordt gebruikt. Oregano brujo groeit wild op het eiland en heeft een onderscheidend scherp aroma. Oregano brujo, gebruikt gedroogd als vleeswrijf of smaakmaker, is een belangrijk ingrediënt in de kruidencombinatie genaamd adobo seco. De andere ingrediënten in adobo seco zijn zout, peper, knoflookpoeder en uienpoeder. Adobo mojado is een "natte" versie die vaak wordt gebruikt als marinade, gemaakt met verse knoflook, uien en citroensap. Andere unieke Puerto Ricaanse smaken zijn Ajilimojili-saus, een hete knoflooksalsa, Alcaparrado, een mix van inheemse pepers, groene olijven en kappertjes, en Annatto-olie, olijfolie doordrenkt met annatto en hete pepers. De hete pepers die op het eiland groeien, worden gebruikt om een verscheidenheid aan hete sauzen te maken, vaak gebruikt voor het dompelen van gefrituurde wortelgroenten of plantains, pique verde boricua, pique criollo en picadillo a la puertorriquena genoemd.
producten
De unieke smaken van Puerto Rico kunnen worden toegevoegd aan rijstgerechten, bonen en vlees met een aantal commercieel gemengde kruiden. Supermarkten in veel grote steden verkopen Goya-merken, die een adobo seco op de markt brengen. Internationale voedselmarkten, met online winkels, bieden gedroogde kruiden afkomstig uit het eiland Puerto Rico.
