De lijsterbes produceert bushels van felgekleurd fruit dat op kersen lijkt.
De lijsterbes, of Europese lijsterbes, is een relatief kleine boom van de familie Rosaceae. Het is een zuurminnende boom die gedijt in koele, milde klimaten met volle zon en goed doorlatende bodems. De lijsterbes produceert kleine, donkergroene bladeren die veranderen in herfsttinten van geel en paars. Het bloeit crèmekleurige bloemen die worden gevolgd door felrode bessenclusters.
Vuurziekte
Vuurziekte is een destructieve bacteriële ziekte die de lijsterbes door zijn open wonden aanvalt. Deze sporenbacterie ontwikkelt zich op eerder besmette gebieden, zoals dode takken en ontbladering. De sporen worden tijdens de warme regenachtige periodes door wind en regen op de open wonden getransporteerd. Eenmaal in contact met deze sappige gebieden, veroorzaken ze verval en ziet de lijsterbesmet er slecht uit. De ingangspunten van de infectie beginnen een bacteriële afscheiding uit te ademen die de bast wegschiet als deze droogt. Het bacteriële slijk, vaak zoet geurend, wordt door insecten op de bloemen gedragen, waardoor de bloemen doorweekt en verwelkt worden. Ernstig geïnfecteerde gebieden ontwikkelen ook kanker die extra bacteriesporen bevatten. Vuurziekte kan niet worden genezen met chemische behandelingen.
Crown Gall
De lijsterbes is een van de vele bomen en planten die vatbaar zijn voor kroongal. Net als vuurziekte, komt deze bacteriële ziekte het lijsterbes binnen via zijn wonden. Deze bodemziekte infecteert de boom echter via zijn lagere delen, inclusief zijn wortels en stam. Deze ziekte versnelt de celontwikkeling van het geïnfecteerde gebied, waardoor het gebied gallen ontwikkelt. Thee gallen dienen als een schuilplaats voor het ontwikkelen van bacteriesporen, die de verspreiding van de ziekte voortzetten. Kroongal kan vele jaren in de grond leven zonder gastheer en heeft geen chemische remedie.
Poederachtige meeldauw
Echte meeldauw infecteert het gebladerte, de stengels en het fruit van de lijsterbes. De zich ontwikkelende scheuten en bloemen kunnen ook worden beïnvloed. De sporen van meeldauw ontwikkelen zich over de oppervlakken van de bladeren en vormen een bedekking van witte schimmel. De bladeren ontwikkelen kleine, necrotische vlekken onder de meeldauw die ervoor zorgen dat het gebladerte van de lijsterbes vervormt, verwelkt en soms van de boom valt. De bloei van de lijsterbes kan ook vervormd of stunts worden. Echte meeldauwinfecties kunnen worden bestreden en voorkomen met snoei- en fungicide behandelingen.
het voorkomen
Samen met de bovengenoemde ziekten is de lijsterbes ook gevoelig voor roest en bladvlekkenziekten, evenals insectenplagen die ziekteachtige symptomen kunnen veroorzaken. De beste verdediging van de rowan tegen infecties is krachtige groei en ontwikkeling. De Universiteit van Connecticut legt uit dat stressvolle groeiomgevingen, zoals droogte, hete temperaturen en plagen, de lijsterbes vatbaar kunnen maken voor ziekten en de toch al korte levensduur ervan kunnen verkorten. Om de kans op infecties te verminderen, moet de lijsterbes tijdens het groeiseizoen regelmatig worden bewaterd en bemest en periodiek worden gesnoeid om eventuele ziekten of benauwde gebieden te verwijderen. De groeiomgeving van de lijsterbes moet vrij worden gehouden van ontbladering en puin om de aanwezigheid van schimmels en bacteriesporen te verminderen. Hoewel het fruit van de lijsterbes niet eetbaar is, moet al het fruit uit de boom worden verwijderd net voordat het in rusttoestand komt, als het nog niet is verwijderd door vogels en andere dieren in het wild. Wanneer ze niet worden verwijderd, kunnen deze gemummificeerde vruchten dienen als beschutting voor infectieuze sporen.
