Hard water interfereert met de werking van zeep.
Hoewel het over het algemeen geen gezondheidsprobleem is, interfereert hard water met veel huishoudelijke taken en kan het de doorstroming of verstoppingen in leidingen, verwarmingen en ketels veroorzaken, wat extreem schadelijk kan zijn. Er zijn twee soorten hard water, die elk een andere oorzaak hebben en een behandeling om "hard" water om te zetten in "zacht" water.
Hard water
Hard water is water dat grote hoeveelheden opgeloste ionen bevat. Er zijn verschillende ionen die hard water veroorzaken, meestal bicarbonaat-, calcium- en magnesiumionen. Waterhardheid wordt gemeten door de concentratie ervan in delen per miljoen of milligram per liter. Als de concentratie hoger is dan 121 mg / l, wordt water als hard beschouwd en wordt het gebruik van een verzachter aanbevolen om schade aan pijpen als gevolg van neerslaande ionen te voorkomen.
Tijdelijk hard water
Tijdelijk hard water is water met een overmaat bicarbonaationen of HCO3 ¯. Bicarbonaat-ionen worden gevormd wanneer koolstofdioxide reageert met water om koolzuur te vormen, hetzelfde zuur dat wordt aangetroffen in veel koolzuurhoudende dranken. Bij verhitting zal dit ion worden afgebroken tot water en kooldioxide, of H20 en CO2. Kook het water om tijdelijk hard water te verzachten. Hierdoor komt de koolstof vrij in de lucht, waardoor deze uit het water wordt verwijderd.
Permanent hard water
Permanent hard water bevat calcium-, magnesium-, ijzer- en sulfaat-ionen, maar calcium en magnesium komen vaker voor. Deze ionen kunnen niet worden verwijderd door te koken; ze moeten chemisch uit water worden verwijderd. Een veel voorkomende manier om dit te doen is met behulp van zeolieten, plastic kralen die bedekt zijn met natrium- en kaliumionen. Deze ionen wisselen in wezen van plaats met de calcium- en magnesiumionen in hard water, waardoor ze worden verwijderd. Bij dit proces worden echter grote hoeveelheden zout in het water gebracht en moeten de zeolieten regelmatig worden vervangen.
Zacht water
Zacht water is water waarvan opgeloste ionen zijn verwijderd, met uitzondering van natriumionen, en heeft een ionconcentratie van 17 mg / l of minder. Regenwater wordt beschouwd als zacht water; water wordt hard als het door de grond reist en mineralen absorbeert. Water dat "verzacht" is, kan echter grote hoeveelheden natriumionen bevatten en kan ook ongeschikt of zelfs gevaarlijk zijn om te drinken. Het beroep ligt in het feit dat het superieur is aan hard water om te reinigen, hoewel hard water als superieur wordt beschouwd om te drinken.
