Deze bloeiende waterhyacint vertoont nogal geelgroene bladeren.
Een tropische drijvende waterplant afkomstig uit Noord-Amerika, de waterhyacint (Eichhornia crassipes) werd in de jaren 1880 in de Verenigde Staten geïntroduceerd als een vreemde exotische tuinplant. In het zuidelijke deel van het land, waar de winters niet kouder worden dan 20 graden Fahrenheit, blijven waterhyacinten bestaan en groeien vraatzuchtig om waterwegen te verstoppen en uitgebreide vegetatieve matten over meren en vijvers te creëren. Als de groeiomstandigheden niet ideaal zijn, raken de planten gestrest en ontwikkelen ze geel gebladerte.
Plantenvoeding
Waterhyacinten bungelen hun vezelige paarse en witte wortels in het water en absorberen de noodzakelijke voedingsstoffen uit het water. Meren of vijvers die rijk zijn aan organische stof of mestafvoer zijn rijk aan voedingsstoffen die weelderige, snelle groei van drijvende planten bevorderen. Wanneer de natuurlijke niveaus van voedingsstoffen in een waterlichaam na verloop van tijd opraken, kan de groene kleur van waterhyacintbladeren veranderen van diep, middelgroen tot meer geelgroen. Uitwerpselen van vissen en amfibieën en rottende bladeren en insecten helpen voedingsstoffen in het waterprofiel aan te vullen.
Waterhyacintbladeren moeten glanzend, diepgroen zijn.
Koude temperaturen
Koude lucht- of watertemperaturen veroorzaken gezonde waterhyacintplanten die gestrest raken, vaak de bladeren afbreken of de groei belemmeren. In het voorjaar, wanneer een tuinman een siervijver schoonmaakt of opslaat, kunnen nieuw aangeschafte waterhyacinten worden toegevoegd voor decoratie. Als het water kouder is dan 64 graden Fahrenheit, zullen waterhyacinten worden belemmerd en lager, oudere bladeren kunnen geel worden en afsterven. Omgekeerd gebeurt hetzelfde in de herfst met koelere watertemperaturen en met het begin van vorst en herhaalde bevriezingsnachten.
Planten houden van zonlicht
Waterhyacinten waarderen warm water en veel zonneschijn. Hoe meer zonneschijn, hoe warmer het water wordt. Veel zonlicht, minstens vier uur directe stralen per dag, ondersteunt de bladeren van waterhyacinten, maar leidt mogelijk niet tot bloemen. Onvoldoende lichtniveaus vertragen de plantengroei en kunnen bladeren geel maken en vroegtijdig afsterven. Een minimum van acht uur zon bevordert de bloemproductie.
Waterkwaliteit
Zoet water dat zeer zuur of te alkalisch is in pH kan de groei en vitaliteit van waterhyacinten beperken. Het kan de planten niet doden, maar kan vergelende bladeren veroorzaken omdat de onherbergzame pH-niveaus opname van voedingsstoffen door de wortels voorkomen. Wateradditieven, vijverfolie of ondergedompeld materiaal kunnen de pH van het water veranderen. Resten van schoonmaaksprays of pesticiden kunnen de waterkwaliteit verminderen. Gif dat lood of arseen en andere zware metalen bevat, kan ook het plantenleven en vissen schaden.
