Het eten van rauwe mosselen kan leiden tot parasitaire infecties.
Het eten van rauwe zeevruchten brengt een zekere mate van risico met zich mee. Parasieten zoals wormen infecteren vaak vis en andere soorten zeevruchten, waaronder kokkels. Wanneer mensen besmette zeevruchten consumeren zonder het goed te koken, worden de parasieten in de zeevruchten overgedragen op de mens. Wormen kunnen tweekleppige schelpdieren infecteren door het weefsel van de tweekleppige schelpdieren te penetreren en daar als parasieten te leven. Vleesetende wormen hechten zich meestal aan de kokkels terwijl ze ze consumeren.
rondwormen
Rondwormen of nematoden zijn cilindrische wormen die zeevruchten zoals weekdieren, waaronder kokkels, besmetten. Wanneer aangetaste gastheren hun ontlasting in het water passeren, zullen de eieren van de wormen uitkomen en zich ontwikkelen tot larven. De larven zullen schaaldieren en kleine ongewervelde dieren, zoals kokkels en schelpdieren, of grotere ongewervelde dieren zoals inktvis infecteren. Ze infecteren mensen die niet gaar of rauw aangetaste mosselen eten. Rondwormen veroorzaken anisakiasis, een aandoening die wordt gekenmerkt door misselijkheid en buikpijn. Rondwormlarven kunnen niet lang overleven in menselijke gastheren. Meestal sterven ze na een week of twee af. In ernstige gevallen moeten de nematoden echter operatief worden verwijderd om de geïnfecteerde persoon verlichting te bieden.
trematodes
Trematoden worden ook wel botten genoemd. Ze treffen een breed scala aan gastheren, waaronder weekdieren zoals kokkels, oesters, mosselen, sint-jakobsschelpen en kokkels. Infestatie van kokkels door trematoden leidt tot slechte groei, zwakte en dood. Wanneer mensen ongekookte kokkels eten, zullen de trematoden in de geïnfecteerde kokkels zich voortplanten in hun spijsverteringskanalen. Wanneer besmet afval wordt geloosd in waterlichamen, zullen de eieren van de trematode in het afval uitkomen in larven en doordringen in het weefsel van hun primaire gastheren - waterslakken. De trematoden ontwikkelen zich in het lichaam van de slakken, waarna ze in het water worden geloosd. In dit stadium zullen ze het weefsel van hun tweede gastheer binnendringen, wat tweekleppige schelpdieren kunnen zijn, of elk ander dier dat er toevallig is.
Lintwormen
Lintwormen zoeken naar openingen in de lichaamsholte van kokkels. Dit gebeurt meestal door de opening aan de voet van de schelp. Eenmaal in de lichaamsholte injecteren lintwormen een verlammende toxine in de kokkels. Het gif verlamt de kokkels, waardoor de lintworm een deel van zijn spijsverteringsenzymen op zijn prooi afscheidt en de sappen van het slachtoffer opzuigt. Lintwormen hechten zich vast aan kokkels totdat ze de kokkels volledig verteren en lege schelpen achterlaten. Ze bezorgen ook pijnlijke beten aan mensen die mosselen proberen op te graven.
bloedwormen
Bloedwormen graven onder kokkels en hechten zich vast aan het tweekleppige schelpdier, met behulp van hun grote proboscis. De proboscis heeft vier giftige kaken waarmee ze hun prooi doden. De kaken leveren ook pijnlijke beten op voor diegenen die de kokkels proberen op te graven. Bloedwormen hebben een romige roze kleur en vrouwelijke wormen kunnen tot 10 miljoen eieren produceren, die zich snel ontwikkelen tot larven.
