Toen het Geiser Grand Hotel in 1889 opende, stond Baker City, Oregon, bekend als de "Queen City of the Mines", een knipoog naar de Gold Rush die in de regio plaatsvond. Een Italiaans gebouw van gedolven vulkanische tufsteen, het gebouw bevatte technologie die voor die dag vrijwel ongehoord was: een lift, de derde ooit gebouwd ten westen van de rivier de Mississippi. Er was een vier verdiepingen tellende klokkentoren en een 200-voet hoek koepel. Een balkon op de tweede verdieping keek uit op de marmeren vloeren van de eetkamer, kristallen kroonluchters en mahoniehouten lambrisering. Hoog overhead licht gefilterd door een glas in lood plafond.
Mijnbouwinvesteerder Albert Geiser kocht het pand rond de eeuwwisseling en heropende het onder zijn huidige naam in 1902. In de vroege dagen was de Grand een plek voor rijke dames en heren om te zien en gezien te worden, en een bijzonder karakter, "Oma" Annabelle, zorgde ervoor dat ze haar rechtmatige plaats in de menigte had. Ze zat het hotel voor vanuit haar permanent gereserveerde stoel in de bar. Je kunt je voorstellen dat deze elegante dame een grote entree maakt op weg naar beneden vanuit haar woning in kamer 302, de koepel onder de klokkentoren. Moderne gasten beweren zelfs dat juist te hebben gezien: een prachtige Victoriaanse vrouw gekleed in een blauwe jurk, die de trap afdaalt en in de muur verdwijnt. Het lijkt erop dat Annabelle niet van plan is de plek te verlaten die door een krantenartikel uit 1906 als 'de gelukkigste plek in het land' wordt beschouwd.
Een mooie Victoriaanse vrouw in een elegante blauwe jurk daalt de trap af en verdwijnt in de muur.
The Lady in Blue is niet de enige griezelige aanwezigheid in de Grand. Er zijn berichten over een saloonmeisje dat in een rode bustier is geregen die over de balkonleuning leunt, een al lang verdwenen cowboy die vaste gasten in de bar babbelt, een klein meisje dat over de derde verdieping wandelt en flappers uit de jaren 1920. Annabelle wordt ervan verdacht de sieraden van gasten te verplaatsen en aan hun snacks te knabbelen terwijl ze slapen, maar haar aanwezigheid wordt meestal gevoeld in de bar - als een snuifje op de heupen van iedereen die in haar stoel durft te zitten.
In de kelder van het hotel openen ondergrondse ramen naar ondergrondse tunnels die teruggaan tot de gouden razernij van de jaren 1880, toen Baker City vol stond met nieuwkomers met nieuw geld op zoek naar plaatsen om het uit te geven.
"De tunnels leidden tot bordelen", zegt Denny Grosse, die dagelijks spooktochten in het hotel leidt. (Haar dochter is de eigenaar.) "Ze gaven doorgang aan Chinese immigranten die 's nachts niet op straat mochten. Ze waren handig tijdens zware sneeuw en goed voor het opbergen van drank tijdens het verbod. Meestal brachten ze mannen in contact met de bordelen." Baker City was ooit de bordeelstad van het westen en had zelfs een 'hoerenbelasting' die voor zijn straatlantaarns betaalde, voegt Grosse toe.
Zo'n legendarisch verleden geeft de Atlantic Paranormal Group (TAPS), gastheren van de tv-show Ghost Hunters, genoeg te doen. Onderzoeker en TAPS-lid Marie Cuff leidt een team dat regelmatig onderzoek doet bij de Grand. Hun missie is om bewijs van het paranormale te verzamelen met behulp van wetenschappelijke methoden: ze voeren dubbelblind onderzoek uit om vooringenomenheid te verminderen en apparatuur zoals videocamera's en opnameapparatuur te gebruiken. "Nooit gadgets zoals spookdozen of boe-beren om geesten te lokken", zegt Cuff. Hun onderzoeken zijn altijd gratis en op verzoek.
"We verzamelen bewijsmateriaal in de Geiser Grand. Dat is waarom we terugkeren", zegt ze.
De ondergrondse tunnels van het hotel verborgen ooit illegale alcohol en leidden naar de bordelen van de stad.
"Ik ben nieuw en scepticus, " meldde een teamlid zich tijdens een recent interview, "misschien is dit toeval, maar ..." de naam "Wayne" kwam hem toe tijdens een onderzoek in de Grand, steeds opnieuw gedurende drie uur, "Wayne." Drie dagen later vond hij Wayne in een nieuwsverhaal: een opkomende country-muziekster, Nashville "artiest van het jaar" genoemd, in 18 jaar stierf de 18-jarige Presley Wayne aan een mysterieus schot op de kop de ochtend na zijn show in de Geiser Grand. "Waarschijnlijk toeval, maar ik kan het niet vergeten", zegt het teamlid, dat vroeg om niet genoemd te blijven.
Eigenaar Barbara Sidway, die het pand in 1993 met haar man Dwight heeft gekocht en vier jaar en $ 7 miljoen heeft besteed aan de renovatie, geeft toe dat ze nog geen geest heeft gezien, waarschijnlijk omdat 'de meeste waarnemingen rond middernacht zijn en ik gezond ben tegen die tijd in slaap, "legt ze uit, eraan toevoegend dat de geesten van de Grand" speels zijn, niet eng ".
Amy Venezia heeft een andere mening. Een inwoner van Oregon, Venezia reist het land af als een professioneel medium, iemand die met geesten communiceert. Tijdens een verblijf op kerstavond in de Geiser Grand, ervoer ze wat ze beschrijft als een donkere massa die langs haar bed zweeft. "Ik ben erg gewend aan geesten en ben niet bang voor veel, maar dit was een heel oude, sterke geest, een ander soort entiteit, geen typische connectie, " zegt ze. "Ik was bang."
Nu, nadenkend over haar ontmoeting, zegt Venezia: "De geest was als een grote hond die zijn grootte niet kent wanneer hij op je botst. Het was toen te veel voor mij. Met de tijd echter, zie ik dat hij me naar een dieper niveau, en dat is goed. Er is geen twijfel dat het hotel spookt. "
Volg Country Living op Pinterest .
