Het verbranden van oud en verrot hout gaat gepaard met tal van gezondheidsrisico's.
Hout is een van de meest milieuvriendelijke verbrandingsmaterialen. Verschillende houtsoorten verschillen in hun verbrandingscapaciteit, wat ook afhankelijk is van andere omstandigheden, zoals vocht, kruiden en leeftijd. Hout waarin het vochtgehalte groter is dan 25 procent en rot hout, dat veel van de chemicaliën en harsen mist waardoor het goed brandt, zijn de slechtste soorten brandhout. Oude, dode en rottende stammen, ook wel punky stammen genoemd, die meestal onbehandeld blijven, bevatten veel vocht. Hun verbranding is direct geassocieerd met tal van gezondheids- en milieugevaren en kan het beste worden vermeden.
Vluchtige gassen
Bij het verbranden van hout komen vluchtige gassen vrij: verbindingen van zuurstof, waterstof en koolstof. Deze vluchtige gassen worden gewoonlijk "rook" genoemd. De exacte concentratie van zuurstof, waterstof en koolstof in rook varieert met de toestand en de soort van het oude hout. Gekruid, droog hout genereert meestal de meeste hitte en de minst schadelijke rook. Doorgewinterd, nat hout geeft echter meer rook af dan warmte en geeft respirabel zwevende deeltjes (RSPM), zwevende deeltjes (SPM) en stikstofoxiden (NOx) af. Inadembare zwevende deeltjes veroorzaken een reeks aandoeningen aan de luchtwegen, waaronder astma en chronische bronchitis, evenals hartaandoeningen. Zwevende deeltjes leiden tot astma, longaandoeningen en kanker. Stikstofoxiden leiden tot luchtwegweerstand, longproblemen, beklemming op de borst en virale infecties. Deze verontreinigende stoffen combineren in de atmosfeer om ozon en andere gevaarlijke verontreinigende stoffen te vormen.
Kooldioxide
Hout is een organische verbinding en koolstof maakt ongeveer de helft van zijn gewicht uit. Kooldioxide is daarom het meest geproduceerde gas wanneer hout verbrandt. Veel van deze koolstofdioxide wordt door planten opgebruikt en bij fotosynthese omgezet in glucose en zuurstof, waardoor de koolstofbalans wordt gehandhaafd. Bij het verbranden van onbehandeld en vochtrijk oud hout komt echter meer koolstofdioxide vrij dan dat vrijkomt wanneer droog, gekruid hout brandt, wat direct leidt tot een broeikaseffect door de concentratie van schadelijk atmosferisch koolstofdioxide te verhogen.
Koolmonoxide
Koolmonoxide (CO) is een reukloos, kleurloos gas dat wordt geproduceerd door onvolledige verbranding van hout. CO-vergiftiging veroorzaakt bewusteloosheid, kersenrode lippen, duizeligheid, braken / misselijkheid en verstikking. Volgens de brandweer van New York City loopt iedereen risico op blootstelling aan koolmonoxide door verbranding, maar baby's en personen met ademhalings- of hartaandoeningen en lage aantallen bloedcellen lopen een groter risico op de gevaren.
Knallen en vonken
Soorten jeneverbes, sparren, lariks en hemlock hout bevatten van nature vochtzakken die waterdamp en gassen vasthouden. Het verbranden van oudere houtsoorten veroorzaakt gevaarlijk vonken en ploffen. Deze bossen kunnen grote opeenhoping van creosoot veroorzaken, wat kan leiden tot schoorsteenbranden. Creosootbranden leiden tot woningbranden, verlies van eigendommen en in extreme gevallen verlies van waardevolle levens.
