Voor het man-en-vrouw berenbereideam en Country Living Guild-leden Lin en Gareth Davies zijn traditionele handgemaakte teddyberen echte liefdeswerk. 
Opsporingspatronen "Vroeger kocht ik vellen Mylar om herbruikbare patronen te maken. Toen stelde een doktervriend voor om een paar van zijn oude, belichte röntgenfilm te gebruiken", zegt Gareth, die originele ontwerpen schetst en sjablonen maakt voor maximaal 25 afzonderlijke lichaamsdelen nodig om elke beer te maken.
Afgebeeld: traceerpatronen op mohair. 
Cotter-Pin gewrichten Hij volgt vervolgens de patronen op mohair geïmporteerd uit Duitsland en snijdt de individuele stukken met de hand, vult de ledematen, lichamen en hoofden die Lin heeft genaaid en bevestigt de metalen splitpenverbindingen die elke beer zijn bewegingsbereik geven .
Afgebeeld: hechten van splitpenverbindingen aan ledematen. 
Hand Detaillering Lin maakt vervolgens de handnaden en de gezichten van de beren af - bevestigt de oren, positioneert de glazen ogen en borduurt de neus en mond - waardoor elke beer zijn eigen identiteit krijgt. "Vroeger had ik het gezicht gepland voordat ik begon, maar nu laat ik de persoonlijkheid van de beer zich graag openbaren in het proces, " zegt ze.
Afgebeeld: de neus en mond van een beer borduren. 
Werkkamer Terwijl het koppel af en toe nog steeds met houtvezels gevulde (met excelsior gevulde) beren maakt - in de traditie van hun voorouders van het maken van speelgoed - maken ze, net als de meeste hedendaagse fabrikanten, gebruik van moderne vulmaterialen, waaronder polyvezel, gerecycleerde plastic pellets en glasparels. Naast een beter werkbaar materiaal en goed gebruik van gerecyclede producten, zijn de beren gemaakt met pellets en kralen minder stijf en knuffelbaarder dan excelsior ontwerpen, volgens Gareth.
Afgebeeld: de beren van de Davieses worden thuis in een werkkamer geboren. 
Een Davies-teddybeer Het duurt enkele uren om een middelgrote beer van begin tot eind te voltooien. Hoewel Gareth Lin vanaf het begin in haar droom heeft ondersteund - vijf dagen per week lesgeven en vervolgens helpen om beren te maken en ambachtelijke shows bij te wonen in het weekend en tijdens zomervakanties - blijft Lin verbaasd over hoe toegewijd haar man van 37 jaar is geworden aan voltijds beren maken sinds zijn pensionering in 1994. "Ik plaag hem over het opgeven van een baan van vijf dagen per week om zeven dagen non-stop te werken." Wederzijdse toewijding heeft het maken van de beren in de rue labour van liefde voor beiden gemaakt.
Afgebeeld: gevuld met polyfiber en gerecyclede plastic pellets, is elke beer handgemaakt van geïmporteerd mohair en heeft glazen ogen, met de hand geborduurde neus en mond, beweegbare ledematen en hoofd, en een vilten vest. Volgende Denise Carpentier, keramiekkunstenaar 
