Zilver en dingen ervan werden in koloniale tijden op dezelfde manier behandeld als geld.
In de koloniale tijd waren zilversmeden zowel bekwame ambachtslieden als bankiers. Aangezien zilver en dingen van zilver een vorm van geld waren, konden mensen hun zilveren munten naar een zilversmid brengen en hem het zilver laten smelten en het tot een object maken. Als zodanig was de handel van een zilversmid van vitaal belang voor niet alleen de zilversmid, maar de hele gemeenschap als geheel. De instrumenten van koloniale zilversmeden waren gevarieerd en vereisten veel vaardigheid om te gebruiken.
Oven
Voordat de smid het zilver in een betekenisvolle vorm kon vormen, moest de zilversmid het eerst in een oven smelten. Met behulp van een smeltkroes of pollepel om het zilver vast te houden, zou hij het metaal in de oven plaatsen op bijna 2.000 graden. In koloniale tijden werd de oven meestal verwarmd met behulp van balg, gepompt door een assistent of leerling. De smid smolt verschillende soorten zilver, waaronder munten en andere kleine voorwerpen. Later in het proces van het raffineren van zilver werd de oven opnieuw gebruikt om een zilverstaaf voor verdere verwerking op te warmen.
Mal
De zilversmid gebruikte meer dan één mal bij het raffineren van zilver. De eerste vorm was een staafvorm, direct gebruikt nadat het zilver voor de eerste keer was gesmolten. Hij liet het metaal in de vorm afkoelen en zou het later opnieuw verwarmen voor verdere verfijning. De smid zou sommige specifieke stukken in vormen gieten, zoals handvatten en tuiten, en deze later in het proces aan het laatste zilveren stuk solderen.
Hamer en aambeeld
De zilversmid zou met een hamer tegen het aambeeld het hete, kneedbare zilver slaan om het in de gewenste vorm te slaan. Verschillende hamers werden in verschillende delen van het proces gebruikt. Sommige hamers werden specifiek gebruikt voor het vormen van het metaal op bepaalde manieren, zoals "het ophogen van hamers", terwijl andere kleine, gladde hamers werden gebruikt om het oppervlak erg glad te maken, of "schaven".
schriftgeleerde
Een hulpmiddel voor decoratie of voor het achterlaten van een handtekening op afgewerkte items, een schrijver gegraveerde patronen en ontwerpen in het afgewerkte zilver. De zilversmid bracht dit tot stand door de schrijver over het oppervlak te schrapen of door de schrijver heel licht in het zilver te hameren om kleine inkepingen te maken. Scribes zijn lange en dunne sticks, soms getipt met een hard materiaal. In koloniale tijden waren ze meestal gemaakt van een metaal, zoals gietijzer en soms ook van hout. Af en toe kan de smid ook zuur gebruiken om ontwerpen in het zilver te etsen.
