Champignons zijn een vruchtbaar schimmellichaam dat in veel verschillende vormen en vormen voorkomt.
Champignons zijn een groep schimmels die een heel biologisch koninkrijk vormen. Met veel verschillende geslachten en soorten hebben paddestoelen allemaal het vermogen om voedsel via hun cellen uit hun omgeving op te nemen. Sommige paddenstoelen vormen een gunstige of parasitaire relatie met andere planten en gebruiken ze als voedselbron, terwijl andere zich voeden met dode organische materialen en deze afbreken. Velen zijn eetbaar, inclusief witte champignons (Agaricus bisporus), maar sommige zijn giftig en giftig; alle paddestoelen hebben echter vergelijkbare maar variërende beschrijvende kenmerken.
Stengel
Paddestoelen springen van onder de grond op via een stengel of stengel, die fungeert als een ondersteunende structuur. Gewoonlijk zijn champignonstengels verticaal met een rechte, cilindrische of taps toelopende vorm. Paddenstoelenstelen kunnen dik of dun zijn en sommige kunnen aan de basis uitpuilen. De stengel kan vlezig of afgeplat lijken en heeft een verscheidenheid aan structuren, van ruw tot glad of schilferig. Afhankelijk van de geslachten en soorten kunnen paddestoelen laterale stengels hebben. Er zijn zelfs sommige soorten die helemaal geen stelen hebben. Paddestoelen hebben een dunne ring rond het bovenste gedeelte van de stengel en een andere ring in de richting van de basis van de stengel, ook wel de vulva genoemd.
pet
Zittend op de stengel van de paddestoel is het meest onderscheidende kenmerk bij het identificeren van paddestoelen: de dop. De dop is typisch een bolle, paraplu-achtige bovenkant die over de steel is geplaatst. Sommige geslachten en soorten produceren echter kapjes die afgeplat of bijna concaaf zijn. Tijdens onrijpe stadia verbergt de dop van de paddestoel de stengel; lijkt op een ei, deze fase wordt ook wel de knopfase genoemd. Paddestoelen blijven veranderen en evolueren naarmate de schimmel rijpt. Ze komen in alle verschillende kleuren en structuren, van bruin tot wit tot levendige kleuren zoals rood of roze. Paddenstoelenkappen kunnen schilferig, rubberachtig of glad zijn. Ze variëren ook in vocht, van droog tot nat of vettig van uiterlijk.
Kieuwen
Als je een paddestoel omdraait of de dop verwijdert en de onderkant bekijkt, zie je een reeks geribbelde structuren die kieuwen worden genoemd. Net als de dop, zijn deze kieuwen ook verkrijgbaar in veel kleuren, die kunnen overeenkomen met of contrasteren met de kleur van de dop. Sommige paddestoelen hebben meer kieuwen dan anderen, en de ruimtes ertussen kunnen breed of erg smal zijn. Paddenstoelkieuwen worden ook anders aan de stengel bevestigd, afhankelijk van de geslachten. Sommigen verbinden niet rechtstreeks met de stengel, terwijl anderen omhoog of omlaag buigen en zich aan de stengel vasthechten.
Inner Flesh
Als je een paddestoel open snijdt, is het binnenste vlees meestal vlezig of rubberachtig, maar het kan ook zacht of verkruimeld zijn, afhankelijk van de variëteit. De kleur van het vlees komt mogelijk ook niet overeen met de buitenste kleur van de champignonkap, kieuwen en stengel. Bij blootstelling aan de lucht kan het vlees in enkele minuten tot enkele uren van kleur veranderen. Andere paddenstoelen bevatten vloeistof in het vlees en scheiden een melkachtige substantie uit wanneer de paddenstoel wordt doorboord.
Onzichtbare functies
Sommige ongeziene kenmerken die uniek zijn voor paddestoelen, zijn onder andere de manier waarop ze zich voortplanten. Naarmate paddenstoelen zich ontwikkelen tot een volwassen vruchtlichaam, zijn ze in staat miljarden sporen vrij te geven om de reproductiecyclus te beginnen. Wanneer de omstandigheden gastvrij zijn, ontkiemen de sporen en ontstaan strengen die hyfen worden genoemd. De hyfen nemen voedingsstoffen op om de paddestoel te helpen ontwikkelen. Ze evolueren naar een ondergrondse massa genaamd mycelium, die op zijn beurt het vruchtlichaam bovengronds produceert, bekend als een paddestoel.
