Cellulose-isolatie wordt bereid uit geraspte kartonnen dozen en kranten.
Ingeblazen cellulose-isolatie verwijst naar geraspte en verpulverde papieren dozen en krantenpapier die met behulp van pneumatische blaasmachines in muren en op zolder worden geïnstalleerd voor warmte- en geluidsisolatie. De stof wordt behandeld met brandvertragende boraten en wordt door het Environmental Protection Agency door het milieubeschermingsbureau aangemerkt als effectief tegen insecten, inclusief oorwormen, kakkerlakken en termieten. Cellulose-isolatie bevat geen schadelijke producten, zoals die in andere soorten isolatie, zoals asbest, glasvezel, ammoniumsulfaat en formaldehyde. Ingeblazen cellulose-isolatie gaat echter gepaard met een paar ernstige gevaren die op passende wijze moeten worden beoordeeld voordat het als isolatiemateriaal wordt gebruikt.
Verbranding
Cellulose-isolatie werd populair in de jaren 1920, toen marketeers de vele geluids- en warmte-isolerende eigenschappen aanprezen. Het gebruik ervan leidde echter tot talrijke zolderbranden. Elektrische kortsluiting en warmte producerende apparaten waren bijna altijd de oorzaak, het ontsteken van het cellulosemateriaal en het veroorzaken van woningbranden. De potentiële brandgevaar van cellulose-isolatie vatte snel vast en overheidsinstanties passeerden strenge regels voor hun veiligheid in de jaren zeventig. Cellulose, de basisvorm van papier, is een organisch materiaal en is, net als bij andere organische materialen, vatbaar voor verbranding. Gebouwen waarvan de wanden zijn geïsoleerd met oudere ingeblazen cellulose-isolatie vormen ernstige brandgevaren, aangezien het materiaal werd voorbereid voordat de normen voor brandveiligheid van cellulose de norm werden.
Verslechtering
Ingeblazen cellulose-isolatie zal naar verwachting worden behandeld met geschikte brandvertragende chemicaliën. Deze brandvertragers verslechteren en verliezen hun effectiviteit na verloop van tijd. Onderzoek uitgevoerd door het California Bureau voor woninginrichting en thermische isolatie meldde dat de meeste cellulose-isolatiemonsters niet binnen zes maanden na installatie de brandveiligheidstest hadden doorstaan.
Volgens Carson Dunlop in het boek 'Principles of Home Inspection', absorbeert cellulose-isolatie gemakkelijk water. Dit beïnvloedt verder en brengt zijn isolerende eigenschappen in gevaar. Bovendien zijn er aanwijzingen dat water in ingeblazen cellulose-isolatie de brandvertragende eigenschappen beïnvloedt en het gevoelig maakt voor verbranding. Volgens Carson Dunlop elimineert water vaak brandvertragers volledig.
Volgens Top-Quality Insulation hebben bepaalde chemicaliën die worden toegepast op ingeblazen cellulose-isolatie de neiging om draden en pijpen te corroderen, waardoor ze verslechteren en extra veiligheidsrisico's opleveren.
allergenen
Ingeblazen cellulose-isolatie vormt een uniek gevaar voor personen die allergisch zijn voor kranteninkt en chemische brandvertragers. Boorchemicaliën, zoals borax en boorzuur, verergeren de zaken verder en veroorzaken tal van ademhalingsproblemen bij ouderen en zuigelingen. Volgens Fred A. Stitt in het 'Ecological Design Handbook' moeten huiseigenaren die allergisch zijn voor inktdampen en krantenpapier, isolatie van cellulose vermijden.
