Fotosynthese is geclassificeerd als een endergonisch proces. Dit betekent dat het energie gebruikt om energie te verkrijgen en daarmee organische verbindingen anaëroob worden geproduceerd. Om fotosynthese uit te voeren, moeten planten eerst zonlicht, water, kooldioxide en chlorofyl verkrijgen via een endergonisch proces.
Endergonisch proces
"Endergonisch" houdt in dat energie door werk wordt geabsorbeerd. Omdat planten zonne-energie, water, kooldioxide en chlorofyl opnemen om het energieproces te starten, wordt fotosynthese als endergonisch beschouwd. Bij fotosynthese worden energiedragende moleculaire bindingen gevormd. Deze bindingen halen energie uit de zon en dragen deze over in de plant.
Exergonisch proces
Een exergonisch proces werkt om energie vrij te maken. Wanneer het dit doet, ontvangt zijn omgeving die energie. Een voorbeeld hiervan is een bal die een heuvel afrolt; de bal blijft rollen volgens de tweede wet van de thermodynamica (energie zal zichzelf in de loop van de tijd toenemen), en bruikbare energie opleveren die zal voortgaan als deze aan zichzelf wordt overgelaten.
Energie
Energie zelf is het vermogen om werk te doen. Het hoofdbestanddeel van fotosynthese is zonlicht, dat door de plant wordt gedragen door elektronen. Omdat deze elektronen worden aangedreven door chemische energie, verplaatsen ze zichzelf om CO2 te vormen. Om entropie (energie die niet beschikbaar is voor werk) tijdens fotosynthese tegen te gaan, is deze energie uit zonlicht noodzakelijk.
Energiebronnen van fotosynthese
Om fotosynthese adequaat uit te voeren, is zonlicht niet de enige noodzakelijke energie-input. Water, kooldioxide en chlorofyl zijn ook belangrijke eigenschappen tijdens het hele proces. Door het gebruik van alle vier deze natuurlijke energizers, wordt voedsel - in de vorm van suikers en zuurstof - geproduceerd.
Energiedragermoleculen
De twee meest voorkomende elektronendragers (de tussenproducten die energie via fotosynthese omzetten in kooldioxide) zijn nicotinamide adenine dinucleotide (NAD +) en flavine adenine dinucleotide (FAD). Ze zijn van vitaal belang voor het endergonische proces omdat ze de 'boodschappers' zijn die geabsorbeerde energiebronnen door de plant dragen.
