James Garner en Lois Clarke dateerden 14 dagen voordat ze trouwden

Toen James Garner aspirant-actrice Lois Clarke zag tijdens een bijeenkomst voor 1956 Democratische presidentskandidaat Adlai Stevenson, was hij blij te zien dat ook zij dateless was aangekomen. Ze hadden elkaar een paar dagen eerder ontmoet terwijl ze rondhangen in het zwembad bij de barbecue van een vriend. Garner noemde het liefde op het eerste gezicht en zei dat hij "over dit meisje ging. Ze was prachtig." Niet om tijd te verspillen, vroeg hij haar om te eten en ze gingen die avond uit - en elke avond daarna twee weken voorafgaand aan hun huwelijk in het gerechtsgebouw in Beverly Hills op 17 augustus 1956.

Zijn familie was tegen het huwelijk en wees erop hoe verschillend hij en Clarke waren. Hij was Methodist, geboren en getogen in Oklahoma; ze was joods en een leven lang Los Angeleno. "Maar geen van ons was ooit wat je religieus zou noemen, dus het was geen probleem, althans niet voor Lois en mij", schreef Garner in zijn memoires The Garner Files uit 2012 . "Geen van de nee-zeggers was gestopt om te beschouwen dat Lois en ik elkaar aanvulden. Wat zij als zwakke punten zagen, zagen wij als sterke punten."

Het was een tweede huwelijk voor Clarke, die een dochter had, Kim. Het echtpaar verwelkomde hun eerste kind samen, een meisje dat ze Gigi noemden, twee jaar later. Gigi's geboorte en Garner's adoptie van Kim stolden hun familie.

Garner en Clarke op de jaarlijkse Boomtown Party in Santa Monica, 1977

Hoewel hun huwelijk uiteindelijk 57 jaar omspande tot de dood van Garner in 2014, was het niet zonder proces. Het echtpaar scheidde zich gedurende drie maanden in 1970, na 14 jaar huwelijk, en opnieuw in 1979. Die scheiding duurde 18 maanden, gedurende welke Garner in de hoofdrollen speelde in TV's The Rockford Files en het gerucht ging dat hij een relatie had met Lauren Bacall, een gastster op twee afleveringen. Garner ontkende altijd zulke roddels. "Lois en ik waren nooit in ernstige problemen", zei hij tegen People . "Negenennegentig procent van het probleem was de druk van Rockford . Wij waren het niet, ik moest wegkomen om mijn hoofd bij elkaar te krijgen."

"Ik heb met veel goed uitziende actrices gewerkt, en ik maak er mijn zaak van om geen van hen te haten, " verduidelijkte hij verder. "Ik maak er ook mijn zaak van om ook niet verliefd op hen te worden."

Clarke en Garner bij de Nelson Mandela Awards in 1990

Clarke droomde ooit van een acteercarrière voor zichzelf, maar door de jaren heen kwam ze tot het besef dat beroemdheid niet voor haar was. Zoals People in een coververhaal uit 1985 over Garner opmerkte, wilde ze 'niets van het openbare leven van haar man'. Schrijver Jane Hall beschreef hun voormalige Brentwood, Californië, als een "ijzeren herenhuis [dat] ... uitzicht biedt vanuit elke kamer, maar de wereld is buiten opgesloten."

Ze bleef Garner's standvastige ondersteuningssysteem, wachtend in de vleugels. "Jim is een nogal gecompliceerde man en bedekt veel pijn. Opgroeien werd hij misbruikt, eenzaam en beroofd, " vertelde Clarke People, vermoedelijk verwijzend naar de dood van zijn moeder, waarschijnlijk door een mislukte abortus, toen hij 4 was en het fysieke misbruik dat hij leed door toedoen van zijn stiefmoeder. Toen haar man in 1980 last had van zweren en depressies, geïrriteerd door financiële druk, zei Garner dat ze 'bij me bleef' en voegde eraan toe: 'Ik denk dat ze ook koppig is.' In het addendum van Clarke bij het memoires van Garner noemde ze hun langdurige vereniging 'een wonder'.