Mensen maken al duizenden jaren bakstenen.
Metselwerk was een essentiële activiteit in de koloniale tijd, en elke stad had een steenfabrikant of twee die samen met zijn bemanning naar de bouwplaats zouden reizen en er wonen. Het dagboek van Thomas Jefferson vermeldde dat een bemanning van drie arbeiders die één steenfabrikant bijstaan, 2.000 bakstenen per dag kon vormen. Het maken van bakstenen was een relatief eenvoudig, hoewel ietwat vervelend, proces en werd algemeen beschouwd als ongeschoolde arbeid die vaak door slaven of zelfs vrouwen en kinderen werd verricht. Zowel het bakken van de bakstenen in de oven als het daadwerkelijke metselen was echter het werk van een bekwame en deskundige vakman.
Timmerwerkgereedschap
In de 18e eeuw werden bakstenen gemaakt door klei gemengd met vulmiddel zoals as en zand in houten kozijnen te laden, de bakstenen te drogen en vervolgens in een oven te stoken. Dit betekende dat typische timmerwerktuigen zoals een zaag, hamer en spijkers belangrijke onderdelen waren van de gereedschapset van een koloniale baksteenmaker, terwijl hij de frames bouwde voor de verschillende soorten bakstenen die voor een enkel project zouden kunnen worden gebruikt. Andere belangrijke steenfabrikant benodigdheden waren droogrekken, tafels en schuren.
Schoppen en troffels
Schoppen en spanen met platte kop werden in verschillende stadia van het baksteenproces gebruikt. Schoppen en lange palen werden gebruikt voor het roeren van het natte kleimengsel en voor het bulkvullen van de baksteenframes. Verschillende soorten troffels werden gebruikt voor het laatste vullen van de frames en het gladstrijken van de natte baksteenoppervlakken.
Tang, schoppen en andere ovenapparatuur
Het gebruik van een oven, die over het algemeen zes opeenvolgende dagen werd verbrand, vereiste een aantal gereedschappen, waaronder schoppen en tangen. Zelfs in de 18e eeuw droegen ovenarbeiders basisbeschermingsmiddelen zoals zware handschoenen en schorten.
