Planten helpen de zijkanten van een sloot te stabiliseren.
Planten geplaatst langs de zijkanten van een sloot bieden veel voordelen. Ze vertragen erosie zowel boven- als ondergronds met hun wortels en hun gebladerte. Ze voorkomen afspoeling, waardoor grond en verontreinigingen worden afgevoerd naar waterwegen en de vervuiling wordt verhoogd. Ze helpen bij het stabiliseren van hellingen en directe waterbeweging. Het planten van sloot vormt een aantal uitdagingen, waaronder moeilijkheden bij het verkrijgen van toegang tot aanplant voor onderhoud. Vermijd dit probleem door onderhoudsarme soorten te kiezen die geschikt zijn voor de bodem, het zonlicht en het klimaat van uw specifieke plantlocatie.
heesters
Langzaam groeiende struiken van verschillende hoogtes hebben sterke wortelsystemen die slootkanten op hun plaats houden. Vermijd het planten van struiken in rechte rijen; plant liever in verspringende groeperingen, omdat dit de waterstroom langs de helling vertraagt. Geschikte struiken aan de slootkant zijn onder meer kruipende jeneverbes (Juniperus horizontalis), een groenblijvende groen van 2 voet lang die zich tot 10 voet breed verspreidt. Deze winterharde struik verdraagt arme grond en gedijt in de volle zon. De Japanse taxus (Taxus cuspidata) en Taunton taxus (T. x media "Tauntoni") groeien ook goed op hellende locaties. Deze groenblijvende planten verdragen een reeks terreinomstandigheden, droogte en stedelijke vervuiling. De Japanse taxus groeit tot 6 voet lang en de Taunton bereikt hoogten van 5 voet, beide met iets bredere spreads.
Siergrassen
Siergrassen houden slootbanken op hun plaats met hun zich verspreidende, vezelachtige wortelsystemen. Deze planten hebben weinig onderhoud nodig en verdragen veel droogte en een reeks terreinomstandigheden. Kies voor natte plaatsen Garrisons kruipende vossenstaart (Alopecurus arundinaceus "Garrison's") of rietkanarygrass (Phalaris arundinacea). Beide verdragen natte voeten en verspreiden zich snel. Rietkanariegras is verkrijgbaar in verschillende cultivars, waaronder bonte, roze, witte en gele bladeren. Schakelgras (Panicum virgatum) groeit ook goed op slootbanken. Dit inheemse gras verdraagt natte tot droge grond en zon tot gedeeltelijke schaduwblootstelling. Het blauwgroene, klonterige gebladerte wordt rood in de herfst en trekt dieren aan met zijn zaden. Voor gebieden die gevoelig zijn voor droogte, plant schapen of rode koortsen (Festuca ovina of rubra). Deze onderhoudsarme grassen worden 2 voet lang en hoeven niet te worden gemaaid. Ze verdragen droogte, schaduw en zandige, arme gronden.
Bladverliezende bodembedekkers
Bodembedekkers verspreiden zich veel breder dan ze groot worden. Bladverliezende planten verliezen hun gebladerte in de winter, maar hun wortels blijven de grond stabiliseren. Keuzes voor slootbanken zijn onder meer vogelvoet klaver (Lotus corniculatus), een 12-inch lange vaste plant die bloeit met gele bloemen. Deze taaie plant verspreidt zich tot 2-1 / 2 voet per groeiseizoen en verdraagt droogte, hitte, zout en een scala aan pH-waarden van de bodem. Kroonwikke (Coronilla varia), een overblijvende peulvrucht, controleert erosie op steile hellingen. Het verspreidt zich zeer snel tot 6 voet breed en gedijt in zon tot schaduw. Crown wikke kan invasief worden als ongecontroleerd mag groeien.
Groenblijvende grondafdekkingen
Groenblijvende bodembedekkers behouden hun gebladerte in de winter en bewijzen het hele jaar door kleur en textuur. Dovenetel (Lamium maculatum) verspreidt zich snel en vormt een tapijt van getand, bont blad. Deze groenblijvende plant gedijt op koele, schaduwrijke plaatsen met zure grond. Muurpeper of sedum (Sedum spp.) Groeien goed op zonnige slootbanken. Muurpeper soorten variëren in grootte van een paar centimeter tot 2 voet lang, maar allemaal verspreid of kruipen. Sedum kan groenblijvend of semi-groenblijvend zijn en groeien in verschillende kleuren en maten.
