Thanksgiving is een feestdag die we allemaal kennen en waar we van houden, maar de oorsprong van dit feest is enigszins mysterieus. Dat komt omdat ze plaatsvonden in het vroege begin van de Amerikaanse cultuur - vóór bibliotheken, foto's en ver voor het internet - dus het meeste van wat we weten over de eerste Thanksgiving komt uit het dagboek van Plymouth, Massachusetts, gouverneur William Bradford. Zijn manuscript, Of Plymouth Plantation, detailleerde zijn reis naar de nieuwe wereld, zich vestigend in Plymouth, en vele belangrijke gebeurtenissen daarna, waaronder een bijzonder noodlottig diner dat plaatsvond in de herfst van 1621.
Zoals Bradford opmerkte, genoten de pelgrims van Plymouth van een bijzonder goede oogst die herfst, dus ze planden een maaltijd om te vieren en bedanken voor de overvloed aan voedsel. De lokale inwoners van Wampanoag hadden samen met de pelgrims samengewerkt om te jagen, vissen en het eten te verzamelen, dus ze kwamen allemaal samen voor dit diner om alles te bedanken (en ja, er was kalkoen!). Dit vredige diner tussen inboorlingen en kolonisten lijkt voor sommigen misschien een beetje twijfelachtig, gezien de spanningen tussen de twee groepen, maar het is precies dat concept van twee culturen die samenkomen dat het diner zo memorabel en belangrijk maakte voor de geschiedenis van ons land. In dezelfde geest van samenkomen om dank te zeggen, ging de traditie van 'dankzegging' door in de VS.
In 1789 was de traditie van 'thanksgiving' nog steeds geen officiële feestdag. Rapporten zeggen dat George Washington op de laatste donderdag van november van dat jaar een 'nationale dankzegging' heeft verklaard, maar zo'n verklaring was in wezen gewoon een leuk idee - nog steeds niet officieel. Omdat het manuscript van Bradford met de eigenlijke verslagen van die eerste Thanksgiving nog moest worden gepubliceerd, was er weinig publieke belangstelling voor de feestdag.
Het dagboek werd doorgegeven door generaties en, door de eeuwen heen, uiteindelijk in de handen van een tijdschriftredacteur genaamd Sarah Josepha Hale in de 19e eeuw. Hale was zo ontroerd na het lezen van het eerste Thanksgiving-diner dat ze een serieuze campagne voor het schrijven van brieven begon, waarbij ze niet één, niet twee, maar vijf Amerikaanse presidenten aanspoorde om van Thanksgiving een nationale feestdag te maken. Ze gaf nooit op en had uiteindelijk geluk met niemand minder dan Abraham Lincoln.
In het midden van de burgeroorlog dacht Lincoln naar verluidt dat Thanksgiving het land zou helpen verenigen, en verklaarde het een nationale feestdag in 1863. Hij hield Thanksgiving als de laatste donderdag in november die Washington had voorgesteld als de officiële datum, en Thanksgiving werd een bon fide vakantie op de Amerikaanse kalender.
Maar daar eindigt het verhaal niet. Op 26 december 1941 besloot president Franklin D. Roosevelt de datum te wijzigen in de vierde donderdag in november in plaats van de laatste donderdag. Op de meeste jaren zijn er in de eerste plaats slechts vier donderdagen in november, maar in die jaren wanneer er vijf zijn, en Roosevelt voelde dat het een week opschuiven van de viering gunstig zou zijn voor de economie. Wat u ook zegt, mijnheer de president!
Tegenwoordig viert de overgrote meerderheid van de Amerikanen Thanksgiving met een feest onder onze vrienden en familie op de vierde donderdag van november. Wat betreft het profiteren van de economie, als het inslaan van kalkoenen, cranberrysaus en pecantaartbenodigdheden niet voldoende is, doen we ons steentje bij door te winkelen voor de Black Friday-verkoop die een eigen onderdeel van de Thanksgiving-traditie is geworden.
Volg Country Living op Pinterest .
