Ver, ver weg, in de ijzige toendra van Kirovsk, Rusland, zijn de meren zo ongerept dat wanneer ze bevriezen ze lijken op eindeloze vellen helder blauw glas.
Bosjes van donkere pijnbomen zien hun weerspiegeling in de langzaam smeltende spiegel, met alleen een onregelmatige lijn mist die het origineel onderscheidt van het dubbele.
Gerelateerd verhaal
Aan de horizon is het niet langer mogelijk om te weten waar het bewolkte meer eindigt en de mistige hemel begint.

Een Russische fotograaf, die zichzelf Fox Grom noemt, gebruikt deze omgeving als een natuurlijke speeltuin voor zijn Siberische husky's.
Wanneer hun kleine pootjes de vellen water raken die stil op het meer liggen, creëert het kleine rimpelingen die de stille stilte van deze betoverde enclave ooit zo zachtjes verstoren.
Het resultaat is een angstaanjagend mooi gezicht.
NEXT:
Deze herdershondenbroers en zussen definiëren de ware betekenis van zusterschap