Hoewel ze lijken op witte lila bloemen, hebben ligusterbloemen een veel minder aangename geur.
Tuinders in het Amerikaanse ministerie van Landbouw planten winterhardheidszones 8 tot en met 10 vinden veel te bewonderen in Japanse ligustrum (Ligustrum japonicum). Algemeen bekend als wax-leaf liguster voor zijn glanzende groenblijvende gebladerte, de stoere maar vergevingsgezinde struik werkt even goed gebeeldhouwd in topiary, getraind als een kleine boom of gegroepeerd als een bloeiende haag. In veel delen van het land hebben echter ongebreidelde verspreiding van wax-leaf ligetten een invasieve status bereikt. Potentiële toxiciteit is een ander ernstig nadeel van het kweken ervan.
Sierkenmerken
Zes-inch pluimen van buisvormige bloemen lijn de uiteinden van bleekbladige liguster wax-groene stengels in de late lente en vroege zomer. Hoewel de roomwitte bloemen een opvallend contrast vormen met het glanzende, diepgroene gebladerte van de struik, vinden veel mensen hun gele stuifmeel irriterend. Tegen de midzomer hebben de bloemen toegegeven aan groene bessen die rijpen tot zwart. De fruit-hongerige vogels grijpen niet tot de lente op de planten. Zaden van de verteerde bessen groeien vaak in wilde gebieden, waar ze inheemse planten verdringen.
Waxblad Liguster Cultivars
De populariteit van wax-leaf liguster heeft plantenkwekers aangemoedigd om cultivars van verschillende groottes en bladkenmerken te introduceren. "Howard" (Ligustrum japonicum "Howard") begroet de lente met heldergeel gebladerte dat langzaam donkerder wordt naar groen. Het is geschikt voor USDA-zones 7 tot en met 10. Kleine, golvende marges groene bladeren met draaiende uiteinden onderscheiden "Recurvifolium" (Ligustrum japonicum "Recurvifolium"), winterhard in USDA-zones 7 tot en met 11. Kleine ruimtetuiniers in USDA-zones 8 tot en met 10 waarderen langzaam groeiende "Rotundifolium" (Ligustrum japonicum "Rotundifolium"). Op de vervaldag staat de rondbladige struik slechts 3 tot 5 voet lang met een spreiding van 2- tot 3 voet.
Groeiende Wax-blad liguster
Wax-blad struiken gedijen op een minimale zorg. Ze groeien goed in de zon, maar kunnen verschroeien zonder schaduw in de middag in warme zomerklimaten. Ze accepteren de meeste zure of pH-neutrale bodems behalve consistent natte. Ze halen ook stedelijke vervuiling en zoutnevel van zich af. Overvolle of overmatig schaduwrijke planten kunnen witte vliegjes aantrekken, gevolgd door bladzwarte roetachtige schimmel. Het toestaan van 5 of meer voet ruimte tussen de struiken bij het planten voorkomt overbezetting. Om de insecten uit te roeien, bespuit u de ligetten met kant-en-klare insecticide zeep totdat al hun oppervlakken druppelen. Herhaalde toepassingen stikken de vliegen en de roetvorm verdwijnt uiteindelijk. Draag wasbare beschermende kleding, een veiligheidsbril en een ademhalingsmasker en volg de aanwijzingen op het etiket bij het hanteren van de zeep.
Giftige terpenoïden
Het eten van bessen of bladeren van waxblad-ligetten kan terpenoïde vergiftiging veroorzaken. Een kleine hoeveelheid toxine veroorzaakt maagklachten, braken of diarree. Coördinatieproblemen, onregelmatige hartslag en - zelden - overlijden kunnen optreden na grote doses. Omzeil het probleem door de gebruikte bloemen weg te snoeien zodat ze geen fruit ontwikkelen en toezicht houden op jonge kinderen, huisdieren of vee terwijl ze in de buurt van de planten zijn. Als u zich in de tuinplanningsfase bevindt, overweeg dan een niet-toxisch, niet-invasief alternatief zoals wasmirte (Morella cerifera). Met glanzende groenblijvende bladeren, witachtige schors en matblauwe, aromatische herfstbessen, is het winterhard in USDA zones 6 tot en met 11.
