Bestudeer de bladeren om te bepalen wat voor soort groenblijvend je hebt.
In tegenstelling tot bladverliezende bomen bieden evergreens het hele jaar door kleur. Het onderzoeken van de bladeren (of naalden) van een groenblijvende plant is de sleutel tot identificatie van een bepaalde soort. Het gebladerte van Evergreens kan in deze categorieën vallen: naalden, schubben en priemvormig. Als je eenmaal weet in welke bladcategorie het groenblijvende valt, kun je de kenmerken beperken tot je de plant identificeert. Veel voorkomende groenblijvende planten zijn sparren, jeneverbessen, hemlocksparren, douglas sparren, Siberische cipressen, sparren, taxussen en dennen.
Onderzoek de bladeren op naalden. Gewoonlijk wordt een reeks naalden één voor één aan een takje bevestigd. Ze variëren in lengte afhankelijk van de soort. De oostelijke hemlock bijvoorbeeld, heeft platte naalden die 8 tot 15 mm lang zijn. Andere coniferen hebben naalden in clusters van twee tot vijf die vanaf hetzelfde punt beginnen te groeien en vervolgens in afzonderlijke naalden worden gescheiden. De rode den valt in deze categorie. Het heeft twee naalden per cluster van 7 tot 17 mm. Ondertussen hebben lariksbomen naalden die in groepen groeien. Ze zijn 1 tot 3 cm lang.
Naaldachtige evergreens hebben kleine, dunne stukjes gebladerte groeien langs een centrale stengel.
Zoek naar gebladerte dat groeit vanuit de middelste stengels. Als het smaller wordt en taps toeloopt tot een scherpe punt, is het een priemvormig blad. Platycladus orientalis (prieel), Juniperus silicicola (rode ceder) en Taxodium ascendens (vijvercipres) zijn voorbeelden. De bladeren van de rode ceder zijn 1/5 inch tot 1/4 inch lang en 1/16 inch breed en eindigen op een stekelig punt.
Onderzoek de uiteinden van het gebladerte. Als de boom gebladerte sprays heeft die licht afgeplat zijn en er geen naalden zijn, heeft het groenblijvende blad kalkachtige bladeren. Het gebladerte groeit uit een centrale stengel en vertakt zich vervolgens in verschillende richtingen in een niet-uniform patroon. Elk stuk gebladerte heeft een andere lengte.
Deze boom heeft schubachtige bladeren. Ze groeien in verschillende richtingen, op verschillende lengtes.
Raak de bladeren aan. Het voelen van priemachtig gebladerte zal je helpen het te identificeren. Ieder voelt een beetje anders. Jeneverbessen zijn bijvoorbeeld scherp aanvoelend, rode ceder is stekelig en Siberische cipressen zijn zacht en flexibel.
Bestudeer het uiterlijk van naalden. Als de naalden vierkant zijn, is het een spar. Als ze in groepen van twee, drie of vijf groeien, is het groenblijvende een pijnboom. Als ze 3/4 inch tot 1 inch lang zijn, plat en helemaal groen van kleur, is het groenblijvende taxus. Als er twee witte banden onder de naalden zijn, en ze zijn veel korter en verbonden met een kleine stengel, is het een hemlock. Als de korte, gestreepte naalden geen middensteel hebben, is het groenblijvende een spar. Concolor en Douglas hebben naalden die lijken op de hemlock, maar de naalden van Douglas zijn 1½ centimeter lang en concolor fir naalden zijn 3 centimeter lang.
Onderzoek schaalachtige bladeren om hun soort te bepalen. Het gebladerte van valse cipressen is niet vlak en is iets groter dan arborvitae-gebladerte. Beide hebben kleine bladeren (1/16 inch tot 1/8 inch lang) die plat zijn en uitwaaieren.
Zoek naar dennenappels. Deze kunnen variëren van 2 tot 3 cm, wat het geval is met zwarte sparren, tot enorme kegels op de Noorse sparren die tot 15 cm lang zijn.
Tips & waarschuwingen
- Sommige evergreens hebben meer dan één bladtype.
